پایان غم انگیز زندگی زنبور نر

هدف اصلی وجود داشتن زنبور نر باور کردن زنبور ملکه است؛ زنبور ملکه باکره به محض پرواز و ایجاد ارتعاشی با بال‌های خود به منظور جفت‌گیری، زنبورهای نر را به دنبال خود کشانده و در حین پرواز با آن‌ها جفت گیری می‌کند؛ هر زنبور نری که در حین پرواز موفق به جفت‌گیری با زنبور ملکه شود بعد از بارور کردن ملکه به زمین افتاده و می‌میرد.

از آن‌جایی که زنبورهای نر نیش ندارند در دفاع از کندو هیچ کمکی به زنبورهای کارگر نکرده و قادر به جمع‌آوری شهد نیز نیستند؛ برای همین در خشکسالی و اوایل پاییز یا زمستان از کندو بیرون رانده می‌شوند تا غذای اضافی مصرف نکنند. این وظیفه را زنبوردارها به جای زنبورها انچام می‌دهند؛ آن‌ها در ورودی کندو تله‌ای قرار می‌دهند که کوچک‌تر است و تنها زنبورهای کارگر از آن عبور می‌کنند و زنبورهای نر به دلیل جثه بزرگ‌تر قادر به عبور از ورودی کندو نخواهند بود.