موم عسل طبیعی، فواید دارویی و خواص شگفت انگیز آن

موم زنبور عسل برای هر کلنی زنبور جز واجبات آن به حساب می‌آید و تقریبا می‌توان گفت همه ما با موم عسل آشنایی داریم اما تنها تصورمان از موم برای نگهداری عسل است؛ اما قضیه کمی پیچیده‌تر از آن است که تصور‌ می‌کنیم. موم عسل طبیعی برای ساخت شان استفاده می‌شود و همچنین بچه زنبورها در آن پرورش داده می‌شوند؛ زنبورها شهد و گرده‌های جمع‌آوری شده را تنها برای تولید عسل استفاده نمی‌کنند بلکه آن‌را با مقداری عسل می‌خورند تا در بدنشان شان درست کنند.

موم عسل طبیعی

موم زنبور عسل تنها موم طبیعی است. این ماده در آزمایشگاه هرگز سنتز نشده است، بنابراین هیچ جایگزین شیمیایی وجود ندارد که بتواند همه کارهایی را انجام دهد که برای ساخت موم انجام می‌شود. ممکن است فکر کنید می‌توانید از موم پارافی ، یک موم نفتی به‌جای موم عسل استفاده کنید ، اما پارافین بعد از گرم شدن ماده بسیار سمی است؛ چراکه هنگامی که پارافین را می‌سوزانید، دوده سمی به وجود می‌آورد. و اگر از پارافین به‌جای موم در محصولات بهداشتی استفاده شود به دلیل وجود هیدروکربن‌های موجود در پارافین و جذب آن از طریق پوست صورت یا لب، کبد و کلیه شروع به سم‌زدایی بدن کرده و بسیار برای بدن مضر می‌باشد. موم زنبور عسل با خاصیت ضد میکروبی، ضد التهابی، ضد درد، تسکین دهنده و مرطوب کننده می‌باشد. می‌توان گفت جز موم زغال اخته هیچ موم دیگری این مزایا را ندارد.

نحوه ساخت موم زنبور عسل

زنبورهای کارگر به تناسب آن‌که در چه فصلی به دنیا آمده باشند؛ طول عمر متفاوتی دارند. زنبورهای کارگری که در تابستان به دنیا می‌آیند تنها ۳۵ روز عمر می‌کنند. این زنبورها دارای غدد ترشح کننده موم روی شکم‌شان در صفحه‌ی چهارم تا هفتم نیم حلقه شکمی داخلی هستند که در ۱۰ تا ۱۶ روز اول عمرشان در تولید موم بسیار کارآمد هستند؛ اما از روز ۱۸ ام به بعد کارایی خود را نسبتا از دست داده و تحلیل می‌روند.

این زنبورها در زمان تولید موم برای تولید نیم کیلو از آن در حدود دو نیم تا سه و نیم کیلو عسل مصرف می‌کنند. بعد از تولید موم می‌توان آن را به‌صورت ورقه‌های کوچکی روی شکم زنبور عسل دید. ورقه‌های موم در ابتدا شفاف هستند و بعد از جویده شدن ترشحات بزاقی زنبور باعث نرم شدن و تغییر رنگ آن می‌شود.